Συνέδριο : ΣΤ΄ Διεθνὲς Συνέδριο Μουσικολογικὸ καὶ Ψαλτικό
Θεματική : «Θεωρία καὶ Πράξη τῆς Ψαλτικῆς Τέχνης – “Οἱ Τρεῖς Δάσκαλοι: Χρύσανθος, Γρηγόριος, Χουρμούζιος καὶ ἡ Νέα Μέθοδος Σημειογραφίας. 200ὴ ἐπέτειος: 1814/15 – 2015»
Διοργάνωση : Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. Ἵδρυμα Βυζαντινῆς Μουσικολογίας – Ἐθνικὸ καὶ Καποδιστριακὸ Πανεπιστήμιο Ἀθηνῶν. Φιλοσοφικὴ Σχολή. Τμῆμα Μουσικῶν Σπουδῶν
Τόπος, Χρόνος : Ἀθῆναι, 21-23/10/2015 (Προπύλαια Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν)
Ἀνακοίνωση : «Ἀπὸ τὴν Θεωρία ἡ Πράξη ἢ ἀπὸ τὴν Πράξη ἡ Θεωρία; Ὁ ἦχος Πλάγιος τοῦ Τετάρτου στὴν μελοποιητικὴ καὶ διδακτικὴ πράξη»
Περίληψη : Περίπου ἑφτὰ γενιὲς μετὰ τὴν ἐπινόηση καὶ ἐφαρμογὴ τοῦ ἰσχύοντος σημειογραφικοῦ καὶ μουσικοθεωρητικοῦ συστήματος τῆς Ψαλτικῆς Τέχνης, τῆς Νέας Μεθόδου τῶν Τριῶν Διδα-σκάλων, ἀφοῦ ἀποδώσουμε τὰ δέοντα πρὸς αὐτούς, τὴν τιμὴ καὶ τὴν εὐγνωμοσύνη, εἶναι, πλέον, καιρὸς ἐπιτακτικῆς ἀνάγκης, νὰ σκύψουμε συστηματικὰ καὶ συλλογικὰ στὴν συμ-πλήρωση ὅσων ἐκεῖνοι παρέλειψαν καὶ στὴν ἀναθεώρηση ὅσων στὸ πέρασμα δύο αἰώνων, ὡς μὴ ὤφειλε, παρεισέφρησαν ἢ στρεβλώθηκαν. Ὁ ἦχος Πλάγιος του Τετάρτου ἐκλαμβάνεται ἐδῶ ὡς ἕνα μόνο, ἀλλὰ πολὺ χαρακτηριστικό, παράδειγμα ἀναθεώρησης τῆς θεωρίας. Γίνεται, δηλαδή, προσπάθεια νὰ ξανακοιτάξουμε τὴ θεωρία τῆς Ψαλτικῆς Τέχνης ἀπὸ μία ἄλλη ὀπτι-κὴ γωνία -ὄχι νέα παλαιά-, ἡ ὁποία, ὅμως, ἀπὸ τὸν καιρὸ τῆς Νέας Μεθόδου καὶ ἑξῆς μεθοδολογικῶς ἐγκαταλείφθηκε καὶ κινδύνεψε νὰ λησμονηθεῖ παντελῶς. Ὁλόκληρη ἡ βυζαντινὴ καὶ μεταβυζαντινὴ παράδοση μᾶς διδάσκει, ὅτι μὲ βάση τὴν πράξη διαμορφώθηκε ἡ θεωρία. Προηγεῖται, δηλαδή, ἡ πράξη τῆς θεωρίας. Ὅμως, εἰδικὰ τὶς πέντε – ἔξι τελευταῖες δεκαετίες, ἐν ὀνόματι καὶ ἐξ ὀνόματος μίας δῆθεν συστημοποίησης τῆς διδασκαλίας, συνηθίσαμε νὰ ἀντιμετωπίζουμε καὶ νὰ διαμορφώνουμε / ἀναδιαμορφώνουμε τὴν πράξη μὲ βάση τὴ θεωρία, ὁδηγῶντας σὲ διάσταση αὐτὲς τὶς δύο. Στὴν παροῦσα εἰσήγηση, χρησιμοποιῶντας πάντοτε ὡς παράδειγμα τὸν Πλάγιο τοῦ Τετάρτου, γίνεται ἀπόπειρα νὰ ξανακοιτάξουμε, κατανοήσουμε, ἀνα/διατυπώσουμε καὶ περιγράψουμε λεπτομερῶς τὴ θεωρία τῆς Ψαλτικῆς Τέχνης μέσῳ τῆς ἀπὸ αἰώνων ἀδιάκοπης καὶ ἀδιάσπαστης μελοποιητικῆς παράδοσης καὶ πρακτικῆς, δηλαδή, μὲ τακτικὴ ἀντίστροφη ἐκείνης, ποὺ ἕως τώρα ἐφαρμόζεται. Παράλλη-λα, γίνονται προτάσεις ἐναρμόνισης τῆς ἀναδιατυπωθείσας θεωρίας μὲ τὴ διδακτικὴ πράξη.
Ἐκδόθηκε : Ἡ ἐργασία ἔχει κατατεθῆ πρὸς ἔκδοση στὰ Πρακτικὰ τοῦ Συνεδρίου. Τὸ pdf τῆς ανακοινώσεως μπορεῖτε να βρεῖτε καὶ νὰ κατεβάσετε ἀπὸ ΕΔΩ.
