«Χριστός Αληθώς Ανέστη»!
Κυριακή τής Σαμαρείτιδος σήμερα. Ακούγοντας την Ευαγγελική περικοπή τής συναντήσεως του Ιησού Χριστού με τη Σαμαρείτιδα, στεκόμαστε στη φράση τού Κυρίου, «ότι η σωτηρία εκ των Ιουδαίων εστίν» (Ιωάν., δ’ 22), που δεν ερμηνεύεται συχνά στο σύγχρονο θείο Κήρυγμα (δυστυχώς, τα Κηρύγματα έπαψαν να είναι θεολογικά και ερμηνευτικά· κατήντησαν ηθικοπλαστικά, ηθικιστικές φλυαρίες ή αμετροεπείς πολιτικολογίες. Οι περισσότεροι ιεροκήρυκες προχωρούν στο Κήρυγμα χωρίς προετοιμασία, ένα Κήρυγμα που αυτο-ικανοποιεί τους ίδιους, αλλά δεν είναι ικανό να συναρπάσει και να σώσει τον λαό). Αλλ’ ας δούμε μερικές πτυχές της σημερινής Ευαγγελικής περικοπής:
-Μιλώντας ο Ιησούς Χριστός με τη Σαμαρείτιδα στο φρέαρ τού Ιακώβ, τη διαβεβαίωσε «ότι η σωτηρία εκ των Ιουδαίων εστίν». Για να γίνει αυτό κατανοητό, πρέπει να συνδεθεί με τη σπουδαία ομολογία Του στην απορία τής Σαμαρείτιδος: «Οίδα ότι Μεσσίας έρχεται…». -«Εγώ ειμί ο λαλών σοι»! Φανερώνει, έτσι, κατά αδιαμφισβήτητο τρόπο την ιδιότητά Του, του Σωτήρος.
-Πρέπει να είμαστε προσεκτικοί έναντι όσων θεωρούν ότι η Παλαιά Διαθήκη, η ιστορία τού Ισραήλ, δεν ενδιαφέρει την ανθρωπότητα. Προσοχή· άρνηση της Παλαιάς Διαθήκης θα οδηγήσει σε άγνοια ότι ο ιστορικός Ιησούς είναι ο Δημιουργός του σύμπαντος και ο Σωτήρ τού κόσμου, τον Οποίο με θαυμαστή ακρίβεια προεφήτευσαν οι Προφήτες στην ΠΔ, ήδη πολλούς αιώνες νωρίτερα.
-Ο Ορθόδοξος χριστιανός θλίβεται για τους αδελφούς Ιουδαίους οι οποίοι δεν ανεγνώρισαν και σταύρωσαν τότε τον Μεσσία τους, αλλά δεν μπορεί να διατηρεί μίσος στην καρδιά του γι’ αυτούς, όταν ο ίδιος ο Κύριος ζήτησε από τον Πατέρα να τους συγχωρήσει, αφού δεν εγνώριζαν τι έπρατταν!
-Ο Άγιος Τριαδικός Θεός θα δώσει μια ακόμη ευκαιρία σωτηρίας στον «ηγαπημένο Ισραήλ». Στα Έσχατα, οι Προφήτες τής Αποκαλύψεως θα μαρτυρήσουν κατά του Αντιχρίστου και θα κηρύξουν μετάνοια στον Ισραήλ· πολλοί δε εκ των Ιουδαίων θα πιστέψουν, θα επιστρέψουν και θα σωθούν.
-Ο Ισραήλ είναι περιούσιος λαός τού Κυρίου και αγαπημένος λαός ημών των χριστιανών, «διά τους Πατέρας», όπως λέγει ο Απόστολος Παύλος. «Διά τους Πατέρας» σημαίνει, για τους Πατέρες που ο λαός αυτός προσέφερε στην Εκκλησία: τους γενάρχες Αβραάμ, Ισαάκ και Ιάκωβ, τους ηγέτες Μωυσή και Ααρών, τον προφητάνακτα Δαυΐδ και τους λοιπούς Προφήτες, τους Κριτές και όλους τους Δικαίους τής ΠΔ, και εν τέλει, τον Τίμιο Πρόδρομο, την Κυρία Θεοτόκο, τους Αποστόλους και όλους τους μετέπειτα εξ Εβραίων χριστιανούς. Η ιερή χορεία των Πατέρων της Παλαιάς Διαθήκης εξηγεί τη φράση τού Ιησού Χριστού στη Σαμαρείτιδα, «ότι η σωτηρία εκ των Ιουδαίων εστίν».
-Εντούτοις, για την ακρίβεια, η εκ των Ιουδαίων σωτηρία είναι αυτός ο ενανθρωπήσας Υιός και Λόγος τού Πατρός, ο Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός.
-Τι σημαίνει, όμως, σωτηρία; Ο θάνατος, ως συνέπεια τής παρακοής των Πρωτοπλάστων, είναι μία παραδοξότητα: Ο άνθρωπος είναι ψυχοσωματικό ενιαίο όλο, κατά τη Δημιουργία τού οποίου, ούτε η ψυχή προηγήθηκε εις βάρος του σώματος, ούτε το σώμα προηγήθηκε εις βάρος της ψυχής. Ψυχή και σώμα συνδημιουργήθηκαν συγχρόνως και αποτελούν «συναμφότερον». Δεν είναι το σώμα φυλακή τής ψυχής κατά πλατωνική αντίληψη, ούτε σκεύος ηδονής κατά υλιστική θεώρηση· αλλ’ είναι «ναός τού εν ημίν Αγίου Πνεύματος»! Ο θάνατος, ως «παρά φύσιν» κατάσταση, διχοτομεί το σώμα από την ψυχή· μα η αθάνατη κατά τη βούληση του Δημιουργού Τριαδικού Θεού ψυχή δεν πεθαίνει. Στην Αποκάλυψη, οι εν Χριστώ νεκροί (στον Παράδεισο),παρότι προγεύονται τη μακαριότητα τής Βασιλείας τού Θεού, δεν αισθάνονται άνετα, διότι στερούνται τα σώματά τους. Παρακαλούν, λοιπόν, τον Κύριο: «Έως πότε, ο δεσπότης ο άγιος και ο αληθινός, ου κρίνεις και εκδικείς το αίμα ημών…;» (Αποκ., στ’,10). Τι περιμένουν οι δίκαιοι; ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΣΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥΣ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΘΟΥΝ ΠΛΗΡΩΣ ΚΑΙ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΠΑΛΙ ΣΩΟΙ. Αυτό, λοιπόν, είναι η σωτηρία. Γι’ αυτό αγωνίζεται ο πιστός να βρεθεί στη μερίδα των Δικαίων: Για να νικηθεί ο θάνατος κατά την Ανάσταση των πάντων, να λάβει το αρχικό του σώμα και να εισέλθει «σώος» (= πλήρης, σωσμένος) στην Βασιλεία τού Θεού.
-«Ελευθερίων ηθών» η Σαμαρείτιδα, αλλ’ είχε πνευματικές και υπαρξιακές αγωνίες: Όταν ο Χριστός τής φανέρωσε τον πρότερο βίο της περί των πολλών ανδρών της, εκείνη χωρίς άλλη σκέψη (πού με είδες, πού με ξέρεις, με ποιο δικαίωμα με κρίνεις…), έσπευσε να ζητήσει έγκυρη απάντηση, πού πρέπει να λατρεύεται ο Θεός· στον Ναό ή στο όρος Γαριζίν; Όταν βεβαιώθηκε για τον Κύριο, έτρεξε να τον κηρύξει, αφήνοντας πίσω την υδρία της, εγκαταλείποντας έτσι και την παλαιά της ζωή.
-Και η στάση του Κυρίου; «Υμείς προσκυνείτε ο ουκ οίδατε, ημείς προσκυνούμεν ο οίδαμεν… Οι αληθινοί προσκυνηταί προσκυνήσουσι τω Πατρί εν Πνεύματι και Αληθεία», απεκάλυψε στη γυναίκα. Ο ίδιος, όμως, ο Κύριος μαρτύρησε κάποτε, ότι Αυτός είναι η Αλήθεια. Άρα;
-Αληθινοί προσκυνητές είναι όσοι προσκυνούν Θεόν εν Τριάδι: Πατέρα· Λόγον σαρκωμένο, σταυρωθέντα, αναστάντα, αναληφθέντα εν σαρκί και βεβαιωθέντα εκ Πνεύματος Αγίου· και Άγιον Πνεύμα, εκ του Πατρός μόνον εκπορευόμενον.
-Οι υπόλοιποι, όσοι ομιλούν για ένα απρόσωπο Θεό, Θεό όλων των θρησκειών, των δογμάτων και των σχισμάτων, πλανώνται μακράν της Αληθείας και ανήκουν στους «υμείς», που είπε ο Ιησούς στη Σαμαρείτιδα. Οι Σαμαρίτες προσκυνούσαν, αν και δεν μπορούσαν να γνωρίζουν. Σήμερα, όλοι μπορούν να γνωρίζουν, αλλ’ αρνούνται να προσκυνήσουν με επίγνωση «εν Τριάδι τον ένα Θεόν».
Όσα με τη Χάρη τού Θεού σημειώσαμε παραπάνω εξ αφορμής της Κυριακής τής Σαμαρείτιδος, αποτελούν τεκμηριωμένη και απαρασάλευτη Ορθόδοξη πίστη τής Εκκλησίας. Σε μας δε μένει άλλο από το να παρακαλούμε: «Έρχου, Κύριε Ιησού· ναι, έρχου ταχύ».
«Χριστός Αληθώς Ανέστη»!
Σημείωση: Η συνέχεια του άρθρου «Θυσία αινέσεως», πρώτα ο Θεός, την επομένη Κυριακή.
Πηγή : Εφημερίδα Θεσσαλία https://e-thessalia.gr/me-aformi-tin-kyriaki-tis-samareitidos
